Ալկիլ պոլիգլիկոզիդ գլիցերինի եթերների սինթեզ

Ալկիլ պոլիգլիկոզիդ գլիցերինի եթերների սինթեզն իրականացվել է երեք տարբեր մեթոդներով (Նկար 2, ալկիլ պոլիգլիկոզիդային խառնուրդի փոխարեն, որպես արտանետում ներկայացված է միայն ալկիլ մոնոգլիկոզիդը)։ Ալկիլ պոլիգլիկոզիդի եթերացումը գլիցերինով A մեթոդով ընթանում է հիմնական ռեակցիայի պայմաններում։ Բ մեթոդով էպոօքսիդի օղակի բացումը նույնպես տեղի է ունենում հիմնական կատալիզատորների առկայության դեպքում: Այլընտրանք է գլիցերին կարբոնատի հետ ռեակցիան C մեթոդով, որն ուղեկցվում է CO-ի վերացումով₂ և որը, ենթադրաբար, անցնում է էպոօքսիդի միջով որպես միջանկյալ փուլ:

Այնուհետև ռեակցիայի խառնուրդը տաքացվում է 200℃ 7 ժամվա ընթացքում, որի ընթացքում առաջացած ջուրը շարունակաբար թորվում է, որպեսզի հավասարակշռությունը հնարավորինս տեղափոխվի արտադրանքի կողմը: Ինչպես և սպասվում էր, մոնոգլիցերինային եթերից բացի ձևավորվում են ալկիլ պոլիգլիկոզիդ դի- և տրիգլիցերինի եթերներ: Մեկ այլ երկրորդական ռեակցիա գլիցերինի ինքնախտացումն է՝ առաջացնելով օլիգոգլիցերիններ, որոնք ունակ են արձագանքել ալկիլ պոլիգլիկոզիդին նույն կերպ, ինչ գլիցերինը։ Բարձրագույն օլիգոմերների նման բարձր պարունակությունը կարող է լիովին ցանկալի լինել, քանի որ դրանք հետագայում բարելավում են արտադրանքի հիդրոֆիլությունը և, հետևաբար, օրինակ՝ ջրի լուծելիությունը: Եթերիֆիկացումից հետո արտադրանքը կարող է լուծվել ջրի մեջ և սպիտակեցնել հայտնի ձևով, օրինակ՝ ջրածնի պերօքսիդով:

Այս ռեակցիայի պայմաններում արտադրանքի եթերիֆիկացման աստիճանը անկախ է օգտագործվող ալկիլ պոլիգլիկոզիդի ալկիլային շղթայի երկարությունից: Նկար 3-ը ցույց է տալիս մոնո-, դի- և տրիգլիցերինի եթերների տոկոսային պարունակությունը չմշակված արտադրանքի խառնուրդում չորս տարբեր ալկիլ շղթայի երկարությունների համար: C-ի արձագանքը₁₂ ալկիլ պոլիգլիկոզիդը տալիս է բնորոշ արդյունք: Գազային քրոմատոգրամի համաձայն, մոնո-, դի- և տրիգլիցերինի եթերները ձևավորվում են մոտավորապես 3:2:1 հարաբերակցությամբ: Գլիցերինի եթերների ընդհանուր պարունակությունը կազմում է մոտ 35%: